HOE OUDE MANNEN ZICH BEHOREN TE GEDRAGEN.
Onlangs kwam ik een website tegen met de titel: ‘Leugens die moeders hun kinderen vertellen om ze zich te laten gedragen.’ Een moeder vertelde haar kinderen dat ze een nieuwe telefoonapp had die haar kon vertellen wanneer ze zich achter haar rug om misdroegen!
Welnu, terwijl kinderen acht moeten slaan op het advies van Paulus om ‘je ouders te gehoorzamen in de Heer’ simpelweg omdat, zoals Paulus verder zei, ‘DIT JUIST IS’ (Ef. 6:1), zegt Paulus dat ‘bejaarde mannen’ dat wel zouden moeten doen. gedragen zich om een andere reden. Hij zei tegen Titus:
“…spreek hetgeen de gezonde leer betaamt. Dat oude mannen nuchter zijn stemmig, voorzichtig, gezond in het geloof, in de liefde, in de lijdzaamheid” (Titus 2:1,2).
Bejaarde christelijke mannen moeten zich gedragen omdat het past bij de gezonde leer waarin zij belijden te geloven. Dat woord betekent: iets er goed uit laten zien. Officieren in het leger kunnen worden beschuldigd van “gedrag dat een officier en een heer niet betaamt” als zij zich misdragen en het leger er slecht uit laten zien, maar bejaarde christelijke mannen zouden de gezonde leer waarin zij geloven en onderwijzen er goed uit willen laten zien!
En dat houdt ook in dat je ‘ernstig’ bent, een woord dat serieus betekent – dodelijk serieus! Naarmate mannen ouder worden, hebben ze de neiging milder te worden en de dingen niet zo serieus te nemen als toen ze jong waren. Hoewel dat op sommige gebieden van het leven misschien oké is, heeft Paulus het over serieus zijn in geestelijke zaken, en de ernst van geestelijke zaken neemt niet af met de jaren. Dus als u een oudere christelijke man bent, wilt u misschien de balans opmaken van uw leven om te bepalen of u net zo serieus bent in het dienen van de Heer als toen u de kleding van een jongere man droeg.
Paulus zegt dat oude mannen ook ‘gezond in geloof‘ moeten zijn. Het woord ‘geluid’ betekent gezond, gezond en sterk. Toen Jesaja wilde beschrijven hoe zondig het volk van Israël in zijn tijd was, vergeleek hij ze met het lichaam van een zieke man (Jesaja 1:5), terwijl hij over zijn volk zei: “Er zit geen gezondheid in” (vers 6). Dus ‘gezond in het geloof’ zijn betekent een sterk en gezond geloof hebben.
Misschien is het u opgevallen dat Paulus niet zei dat oude mannen gezond in het geloof moeten zijn. Dat wil zeggen, hij zei niet dat ze gezond moesten zijn in de kern van waarheid die aan Paulus werd gegeven voor de bedeling van genade. Dat is waar, maar dat is iets wat Paulus eerder in deze brief uitdrukte (Tit. 1:13). Hier betekent het woord “geloof” trouw, zoals het geval is toen Paulus schreef over Gods trouw aan het volk Israël ondanks hun ongeloof (Romeinen 3:3). Dus door te zeggen dat oude mannen ‘gezond in het geloof’ moeten zijn, zegt Paulus dat ze sterk moeten zijn in hun trouw aan de Heer.
En nu ik zelf een bejaarde man begin te worden, denk ik dat ik kan begrijpen waarom de apostel dit tegen oudere mannen zegt. Het is dezelfde reden waarom hij ons allemaal zegt: “Wees niet moe in het goede doen” (Gal. 6:9). Dat is een uitdaging voor gelovigen op elke leeftijd, maar het is vooral een uitdaging als een man ouder wordt. Ik houd er nog steeds van om het Woord te bestuderen en het te onderwijzen, maar ik moet je zeggen: ik word er moe van! Ik begrijp dus waarom Paulus tegen oude mannen zei dat ze ‘gezond in het geloof’ moesten zijn, en dat vermoeidheid of iets anders de deugdelijkheid van hun trouw aan de Heer niet mocht beïnvloeden.
Dus als je een christelijke man bent die bereid is toe te geven dat het woord ‘bejaard’ je zou kunnen beschrijven, hoop ik dat de woorden ‘ernstig’ en ‘gezond in geloof’ ook kunnen worden gebruikt om jou te beschrijven. Als je de Heer net zo serieus neemt als toen je jong was, zal dat zeker tot uiting komen in je trouw aan Hem. En Paulus zegt dat dit “dingen zijn die gezonde leer worden.”
Een van de manieren om ervoor te zorgen dat je een gezond geloof zult hebben als je oud wordt, is natuurlijk door er al op jonge leeftijd mee te beginnen!
“Gedenk nu uw Schepper in de dagen van uw jeugd, terwijl de kwade dagen niet komen en de jaren niet naderbij komen, wanneer u zult zeggen: Ik heb er geen plezier in” (Prediker 12:1).
Je zult eeuwig blij zijn dat je het gedaan hebt!
Een deugdzame vrouw
Spreuken 31:10 stelt de vraag: “Wie kan een deugdzame vrouw vinden…?” van Dalen woordenboek definieert het woord deugdzaam als algemene morele uitmuntendheid, goedheid van karakter of kuisheid. Het einde van vers tien gaat verder met te zeggen dat als je zo’n vrouw kunt vinden, “haar prijs [of waarde] ver boven de robijnen ligt.” De norm hier is niet een onrealistische perfectie op alle gebieden van het leven. In plaats daarvan is het een innerlijke schoonheid van karakter en moraal die van elke vrouw die deze kwaliteiten probeert te cultiveren, een zeer gewaardeerde vrouw kan maken voor iedereen die haar kent.
We hebben feitelijk Bijbelse voorbeelden van deugdzame vrouwen. Ruth kreeg te horen dat de hele stad wist dat ze een ‘deugdzame vrouw’ was (Ruth 3:11) vanwege haar toewijding aan Jehova0, de liefdevolle zorg voor haar oudere schoonmoeder, haar werkethiek en de nederigheid om naar onderricht te luisteren. De deugd van Sara wordt beschreven in 1 Petrus 3:4-6 voor haar onderwerping aan haar echtgenoot met een “zachtmoedige en stille geest, die in de ogen van God van grote waarde is.”
Spreuken 31 benadrukt verschillende kwaliteiten van een deugdzame vrouw. Ze is het vertrouwen van haar man waard (vers 11), zal haar man altijd goed doen en niet kwaad (vers 12), ijverig en consequent ‘werkt gewillig’ om de gezinsfinanciën te bevorderen (vers 13-24), ze gedraagt zich met ‘kracht’ en eer” (vers 25), “opent haar mond met wijsheid [of discretie, en]…vriendelijkheid” (vers 26), en “ziet goed naar de wegen van haar huishouden” zonder zich bezig te houden met “luiheid” (vers 27 ). Vers 30 lijkt ook te impliceren dat hoewel ze uiterlijke schoonheid bezit of verlangt, ze zich realiseert dat dit ‘ijdel’ of leeg en vluchtig is. Daarom hecht ze meer waarde aan de innerlijke schoonheid van de hierboven bestudeerde deugden, en dat doet ze omdat ze godsvrucht heeft of ‘een vrouw is die de Heer vreest’.
Als je een man bent die een deugdzame vrouw heeft gevonden, ben je enorm gezegend. Spreuken vertelt ons dat “een verstandige vrouw van de Heer is” (19:14), en zij is “een kroon voor haar man” (12:4). Vertel uw deugdzame vrouw vandaag dat u haar godsvrucht enorm waardeert, wat haar tot een echte ’trofeevrouw’ maakt. Als je nog niet getrouwd bent, is dit het soort vrouw waar je naar op zoek moet zijn. Als u een vrouw bent die er niet van overtuigd is dat deze eigenschappen in u voldoende ontwikkeld zijn, raak dan niet ontmoedigd. Neem in plaats daarvan een van deze eigenschappen, vraag de Heer om je te helpen in deze deugd te groeien en werk er vandaag onder gebed aan.
Is de god van de islam de god van de bijbel
“Is de god van de islam de god van de bijbel?”
Er zijn talloze manieren om aan te tonen dat de god van de islam niet de God van de Bijbel is, maar aangezien er twee religies zijn die uit de Bijbel komen, het jodendom en het christendom, laten we eens kijken naar twee verzen die aantonen dat de god van de islam verschilt van de God van beide bijbelse religies.
Bedenk allereerst dat de Heer tegen de Samaritaanse vrouw zei: “Gij aanbidt, gij weet niet wat” (Johannes 4:22). Er was in die tijd geen geloof op de planeet dat meer op het judaïsme leek dan de religie die door de Samaritanen werd beoefend. Er waren talloze overeenkomsten tussen de twee geloven, en toch was het de bewering van de Heer dat de Samaritanen niet wisten wat ze aanbaden, evenmin als de heidenen die “DE ONBEKENDE GOD” aanbaden in Athene (Handelingen 17:23). Dit gaf aan dat ze naar zijn mening niet dezelfde God aanbaden. Gezien de talloze verschillen tussen de islam en het jodendom is het dus moeilijk in te zien hoe men kan zeggen dat moslims de God van het jodendom aanbidden.
Hieraan moet het getuigenis van de apostel Paulus worden toegevoegd, die verklaarde dat “de dingen die de heidenen offeren, zij offeren aan duivels en niet aan God” (1 Kor. 10:20). Uit deze woorden lijkt het duidelijk dat de goden van de verschillende religies van de heidenen niet de God waren van het christelijk geloof dat God hem gebruikte om hier op aarde te vestigen (1 Kor. 3:10). Dit is vooral zo als we bedenken dat Paulus Deuteronomium 32:16,17 citeerde, waar Mozes de goden van de heidense naties “vreemde goden… en duivels… nieuwe goden die nieuw opkwamen” noemde.
In het licht van deze twee verzen die laten zien dat de god van de islam niet de God van een van de twee geloven van de Bijbel is, is het zeker dat de god van de islam niet de God van de Bijbel is. Het is nog steeds waar dat “wie de Zoon niet eert, de Vader niet eert” (Johannes 5:23), en “wie de Zoon loochent, die heeft de Vader niet” (1 Johannes 2:23). Van geen enkel geloof dat ontkent dat de Heer Jezus Christus de Zoon van God is die stierf om voor de zonden van alle mensen te betalen, kan worden gezegd dat het de God van de Bijbel aanbidt.
Gods doel in de hindernis van Satan
“Daarom zouden wij, ook ik Paulus, keer op keer tot u zijn gekomen, maar Satan heeft ons belemmerd”
(1 Thessalonicenzen 2:18).
God heeft een plan voor ieder van ons leven, een plan dat voor ons welzijn en Zijn glorie is. We moeten echter niet vergeten dat Satan ook een plan heeft voor het leven van de gelovige. Zijn bedoelingen zijn om onze levens en ons getuigenis voor Christus te vernietigen door zonde, valse overtuigingen en slechte beslissingen. Paulus’ vermelding van “de listen van de duivel” in Efeziërs 6:11 leert ons dat Satan strategieën, methoden en plannen heeft om ons te laten vallen of weg te rennen in de geestelijke strijd. Satan kan uw redding niet wegnemen (Kol. 3:3), maar hij kan wel uw getuigenis vernietigen. Net als een dief kan hij u ook beroven van uw vreugde in Christus en uw zekerheid van verlossing.
Nadat Paulus de kerk in Thessaloniki had gesticht, had hij ‘keer op keer’ geprobeerd opnieuw contact met hen op te nemen en hen te bezoeken, maar dat was niet gelukt. De reden, zo schreef Paulus, was dat “Satan ons hinderde.” Het Griekse woord voor ‘gehinderd’ wordt gebruikt om een weg onbegaanbaar te maken. In de context van atletiek betekende dit dat iemand tijdens een race werd afgesneden. In militaire context verwees het naar het graven van een loopgraaf voor een oprukkend leger om de voortgang van de vijand te voorkomen. Satan doet hetzelfde in ons christelijke leven: hij blokkeert het pad, snijdt ons midden in de pas af om ons te laten struikelen, of belemmert onze geestelijke vooruitgang.
We weten niet specifiek wat Satan deed om Paulus ervan te weerhouden terug te gaan naar Thessaloniki, maar we weten wel dat Paulus de belemmering aan Satan zelf toeschreef. We zien nu echter hoe zelfs Satans hindernis deel uitmaakte van Gods voorzienigheid voor het leven van Paulus. God liet Satans tegenstand toe en gebruikte het, en bracht het goede uit deze wegversperring, die Paulus als slecht beschouwde. Net als Hij deed met het kruis, verwezenlijkte God Zijn eigen doeleinden, waarbij hij de duivel gebruikte om dat te doen.
Het gevolg van het onvermogen van Paulus om naar Thessaloniki te gaan was het schrijven van een brief, een brief die onderdeel werd van onze Bijbel. Deze brief heeft op zijn beurt geresulteerd in heerlijkheid aan God en de afgelopen 2000 jaar hebben onnoemelijke menigten geprofiteerd van de eerste brief van Paulus aan de Thessalonicenzen en zijn gezegend door de goddelijke waarheden ervan – onze gezegende hoop op de Opname (4: 13-18), om er maar één te noemen. Omdat Paulus in zijn leven met een satanische wegversperring te maken kreeg, hebben we 1 Tessalonicenzen. We doen er goed aan dit te onthouden elke keer dat we in het leven een geblokkeerde weg of barrière tegenkomen die we als slecht ervaren, omdat God kan werken om er iets goeds uit te halen voor Zijn glorie en onze zegen.
Heeft u Gods Geest?
Heeft u Gods Geest? Deel 1
Heeft u Gods Geest deel 2
Heeft u Gods Geest deel 3
Zo eenvoudig als het maar zijn kan…
Heb je ooit een prediker horen zeggen: “Er staan veel dingen in de Bijbel die moeilijk te begrijpen zijn, maar God zij dank is het heilsplan zo eenvoudig als het maar zijn kan.”
Welnu, het heilsplan is eenvoudig ALS we gehoorzamen aan 2 Timoteüs 2:15, “het Woord der waarheid recht snijdend.” Anders is het verre van eenvoudig.
De apostel Paulus schreef: “Wij concluderen dat een mens gerechtvaardigd wordt door het geloof zonder de werken van de wet” (Rom. 3:28). Toch schreef Jakobus: “Een mens wordt gerechtvaardigd door werken, en niet alleen door geloof” (Jakobus 2:24).
Nogmaals, bij de Sinaï zei God door Mozes tot Israël: “Indien gij mijn stem waarlijk gehoorzaamt en Mijn verbond onderhoudt, dan zult gij Mij een bijzondere schat zijn boven alle volken…” (Ex. 19:5). Maar onze Heer zei, toen Hij Zijn apostelen zond om voor Hem te getuigen: “Hij die gelooft en zich laat dopen, zal behouden worden… en deze tekenen zullen hen volgen die geloven: in Mijn naam zullen zij demonen uitdrijven, zij zullen spreken met nieuwe tongen…” enz. (Marcus 16:16-18). Dus, volgens hun “grote opdracht” was de waterdoop vereist voor redding en wonderbaarlijke tekenen waren de bewijzen van redding.
Verwarrend? tegenstrijdig? Niet als we ’het Woord der waarheid recht snijden’. Het was nadat “de wet door Mozes was gegeven”, na de aardse bediening van onze Heer, na de opdracht aan de twaalf, dat God een andere apostel, Paulus, deed opstaan en hem uitzond met “het evangelie van de genade van God” (Hand. 20:24).
Het was Paulus die werd gezonden om te verklaren: “Maar NU is de gerechtigheid van God geopenbaard zonder de wet…” (Rom. 3:21). “Wie niet werkt, maar gelooft in Hem Die de goddeloze rechtvaardigt, wordt zijn geloof tot gerechtigheid gerekend” (Rom. 4:5). “Daarom, gerechtvaardigd door het geloof, hebben wij vrede met God door onze Heer Jezus Christus” (Rom. 5:1 .)
Het vijfde evangelie
Het evangelie van Paulus, “nooit van gehoord.”
De meeste gelovigen kennen de zogenaamde vier evangeliën, Mattheüs, Markus, Lukas en Johannes, in het Nieuwe Testament.
Maar betrekkelijk weinig mensen hebben gehoord van het “vijfde evangelie”. Paulus gebruikt drie keer de term “Mijn Evangelie” in zijn brieven geadresseerd aan het “lichaam van Christus”. “Naar mijn evangelie” (Romeinen 2:16); “naar mijn evangelie” (II Timotheüs 2: 8,9); “Hem nu, Die machtig is u te bevestigen, naar mijn evangelie en de prediking van Jezus Christus, naar de openbaring der verborgenheid, die van de tijden der eeuwen verzwegen is geweest.” (Romeinen 16:25).
Dit vers heeft een leerstellige betekenis.
Een pastor zei: “Hij die onwetend blijft over de brieven van de apostel Paulus of de brieven luchtig leest, zal niet worden bevestigd. Met andere woorden hij zal niet kunnen groeien in het geestelijk leven!
De term “mijn evangelie” is niet beperkt tot het evangelie van behoudenis, door genade door het geloof, los van menselijke verdienste, maar het verenigt de leer, de hemelse positie, de geestelijke wandel en de eeuwige bestemming van de geroepenen van God in de tegenwoordige bedeling van genade. Met andere woorden, het gehele geestelijke programma
Voor het leven van elk lid van het lichaam van Christus.
HET LICHAAM VAN CHRISTUS … “NOOIT VAN GEHOORD”
Het woord “kerk” is een populaire term en alom bekend, maar betrekkelijk weinig mensen hebben gehoord van het vijfde evangelie waartoe de geroepenen van God in de tegenwoordige bedeling van genade behoren.
De gelovige die het evangelie van Paulus begrijpt en herkent, begrijpt ook dat het lichaam van
Christus een geheim was, dat God gedurende alle andere bedelingen geheimgehouden heeft. (Romeinen 16:25, Efeze 3: 5,9, Kolossensen 1:26)
Het was ten eerste bekend gemaakt door de verrezen Heere Jezus Christus aan en door de apostel Paulus.
Men behoort niet te denken dat de ware gemeente een door mensen gestichte organisatie is maar een door God ingesteld, geestelijk organisme.
Beknopt weergegeven is dit het werk van de Drie-enige God: De Vader koos ons in Christus
Voor de grondlegging der wereld (Efeze 1:3,4, 2 Timotheus 1:9, Titus 1: 2,3); de Zoon kocht ons vrij, niet door Zijn leven, noch door Zijn voorbeeld maar door Zijn bloed Efeze 1:7, Kolossensen 1:14. De Heilige Geest verzegelt en doopt ons, niet inwatermaar in het lichaam van Christus, Efeze 4:4, I Korinthe 12:13. “Want wij zijn leden van Zijn lichaam, van Zijn vlees en van Zijn gebeente”. Dit is het allerbelangrijkste lidmaatschap. een ware voorstelling van het lichaam van Christus, welk is de ware gemeente. Het was Gods genoegen om dit te openbaren aan ons door Zijn uitverkoren werktuig, de apostel Paulus.
ZIJN GEHEIME KOMST
“Nooit van gehoord”
De wederkomst van Christus naar de aarde is het meest populaire onderwerp in de Bijbel
En het christendom. Maar betrekkelijk weinig mensen hebben ooit gehoord.over de geheime komst van onze Here Jezus Christus in de lucht, voor de leden van Zijn gemeente.
Dit is uitsluitend in het evangelie van genade te vinden, in de brieven van de apostel Paulus en de volgende grote gebeurtenis in Gods programma van genade. I Korinthe 11:51-54, Filippensen 3:20,21, II Korinthe 5:1, Kolossensen 1:5, 3:4 en I Thessalonicensen 4: 13-18. De opname van de gemeente die Zijn lichaam is, vindt plaats voor de grote verdrukking en kan elk moment gebeuren. Bij de wederkomst van Christus op aarde zal elk oog Hem zien. Die gebeurtenis zal volgen op de komst van de Anti-Christus en de grote verdrukking.
PAULUS AUTORITEIT VERWAARLOOSD.
Heeft u wel eens nagedacht over de volgende vraag. Als het lichaam van Christus zou zijn begonnen in Handelingen 2, op een Joodse feestdag met de twaalf apostelen, die zich tot Israël richten: Waarom moest de apostel Paulus, ongeveer 7 of 8 jaar na het kruis komen? Paulus had een unieke en afwijkende boodschap die hij door openbaring, van de opgestane en verheven Here Jezus Christus had ontvangen Alleen de apostel Paulus kon zeggen: Volg mij zoals ik Christus volg. I Korinthe 11:1, II Timotheus 1:13, I Thessalonicensen 1:6, Fillipensen 3:17, 4;8,9, I Korinthe 14:37, Romeinen 16:25.
Dus onder de bedeling van Gods genade waaronder wij leven, behoort de gelovige Christus te volgen, (niet volgens Mozes en de profeten, niet volgens Johannes de Doper, niet volgens de twaalf apostelen inclusief Petrus, Jacobus en Johannes maar) volgens de apostel Paulus, ons Christelijke voorbeeld. I Timotheus 1:15,16, I Korinthe 4:15,16.
De brieven van de apostel Paulus van Romeinen tot Filémon, betreft wezenlijk elk lid van het lichaam van Christus.
Laten wij niet vergeten dat de satan de grootste tegenstander van de Genade van God is en dat hij een vals en nagemaaktevangelie presenteert!
“Het Evangelie der genade Gods” wat door Paulus werd gepredikt, is door de eeuwen heen, nauwelijks of niet aanwezig geweest in de Christelijke leerstellingen. Dat is ook de oorzaak van de Bijbelse ongeletterdheid, de verwarring tussen kerkgenootschappen met scheuringen en verdeeldheid, de liberalen met hun sociaal evangelie; de vandaag de dag gedreven Evangelische christenen die compromissen sluiten en de vele sekten en bewegingen die met nieuwe dingen komen. Dit alles is het resultaat van het in gebreke blijven om Paulus autoriteit in het Woord van God te erkennen.
Het evangelie van genade wat Paulus predikte is het tegengif voor al de ziekten en kwalen in de Christelijke wereld!
Maar waarom predikt men niet de boodschap van genade, als het zo simpel is en het alles zo duidelijk maakt?” Paulus pleit ervoor om dit te overdenken, zelfs in de fundamentele gemeenten Filippensen 4:8, 9.
We moeten het woord K-E-R-K- uit onze gedachten uitbannen, als we de waarheid betreffende het lichaam van Christus willen begrijpen. Dientengevolge is vandaag de dag de zogenoemde kerk in de wereld en de wereld in de kerk.
Er is een grote behoefte om terug te gaan naar Paulus concept van het ware Christendom!